„Kącik logopedyczny” – kolejne propozycje ćwiczeń i zabaw do pracy z dzieckiem w domu przygotowane przez logopedę : Jolantę Mikos.

Ćwiczenia mobilizujące wyłącznie aparat oddechowy:

Zabawa pt. „Ważki” – utrwalenie prawidłowego toru oddechowego. Dziecko porusza się swobodnie po pokoju, naśladując fruwającą nad wodą ważkę. Na umówiony, dany przez Mamę sygnał (np.: na dźwięk dzwoneczka, klaśnięcie w dłonie, itp.) wykonuje ćwiczenie: na raz – dziecko unosi ręce do góry (skrzydełka) i wykonuje wdech nosem, na dwa – opuszcza ręce i wydycha powietrze ustami.

Zabawa pt. „Tańczące chmurki” – wycinamy z niebieskiego papieru sylwety chmurek i zawieszamy je na nitkach o różnej długości. W tym ćwiczeniu niezwykle ważna jest długość nitek, albowiem powoduje ona, że nie tylko wydłużenie fazy wydechowej ale zastosowanie różnej siły wydechu – największa przy nitce najkrótszej.

Zachęcam również do przeprowadzenia w domu w formie atrakcyjnej zabawy, dość trudnego ćwiczenia wymagającego regulacji oddechu – czasu trwania i natężenia:

Zabawa pt. „Kaczka i kaczuszki” – Na makiecie jeziora ustawiamy kaczuszki, natomiast dużą kaczkę na zewnątrz. Polecamy dziecku dmuchać w taki sposób, aby kaczuszki znalazły się tam gdzie, jest          ich mama.

Gimnastyka narządów mowy – „Przygoda Żmijki Zygzakowatej”.

Mama zanim zacznie opowiadać bajeczkę o „Przygodach Żmijki Zygzakowatej” może zaproponować dziecku, aby rozwiązało zagadkę o naszej bohaterce:

Nie chodzi, a pełza i syczy, lubi się też w kłębek zwijać, bo to jest .... .

Żmijka Zygzakowata spała sobie smacznie w swojej jamce (język leży sobie płasko na dnie jamy ustnej). Kiedy zaświeciło mocniej słońce, zaczęła się wiercić (dziecko porusza czubkiem języka za dolnymi zębami). Obudziła się, podniosła (dziecko dotyka czubkiem języka do dziąseł za górnymi zębami i rozejrzała się dookoła (oblizuje górne i dolne zęby od strony wewnętrznej). Chciała wyślizgnąć się ze swojej jamki (dziecko przeciska język między zbliżonymi do siebie zębami), ale okazało się, że otwór zablokował dość duży kamień (dziecko przy złączonych rozchyla i łączy wargi). Po kilku próbach udało się ominąć przeszkodę. Żmijka Zygzakowata wyszła na zalaną słońcem polanę (dziecko wysuwa język daleko do przodu). Zatańczyła uradowana (dziecko rozchyla usta jak przy uśmiechu, oblizuje wargi ruchem okrężnym)    i zasyczała głośno: ssss... . Przypominamy dziecku, że podczas wymawiania głoski „s”, język leży płasko na dnie jamy ustnej za dolnymi zębami, zęby są złączone, natomiast wargi lekko rozchylone (artykulacji towarzyszy ciągły strumień zimnego powietrza wypływający z ust).
Możemy też zaproponować dziecku zabawę oddechową pt. „Tańcząca Żmijka Zygzakowata” – papierową sylwetę żmijki zawieszamy na nitce i dmuchamy na nią delikatnie ciągłym strumieniem powietrza,          tak aby zaczęła „tańczyć” (obracać się w kółko). Następnie możemy rysować w powietrzu żmijkę, wymawiając na jednym wydechu długie „ s”(sssss...).

Zapraszam też do wspólnego zastanawiania się z dzieckiem, w jakich sytuacjach można usłyszeć syczenie, (oczywiście zachęcam do jego naśladowania) np.:

- gdy gęś lub łabędź są zdenerwowane (ssss...).;
- gdy podczas gotowania, wylatuje para(ssss...);
- gdy powietrze ucieka przez małą dziurkę z balonika(ssss...).
Możemy też zabawić się w znaną zabawę ruchową w „Balonika”. W pierwszej fazie naśladujemy jego nadmuchiwanie, wykonując krótki wdech nosem i długi wydech ustami, skierowany do wnętrz koła. W pewnym momencie Mama puszcza rączkę dziecka, robiąc „dziurkę w baloniku”, przez którą uchodzi powietrze (wymawiamy na jednym wydechu długie: sssss...). Zabawę powtarzamy. W ostatniej fazie „balonik pęka”, kładziemy się na dywanie i swobodnie oddychamy. Następnie wykonujemy wdech nosem i długi wydech ustami, wymawiając głoskę: sssss..... . Należy zwrócić uwagę na to, aby brzuch podczas wdechu unosił  się, a przy wydechu opadał.

Zabawa słuchowo – artykulacyjna pt. „Sen Żmijki – Zygzakowatej”.
Mama opowiada dziecku krótką historyjkę. Umawia się, że na każde słowo, w którym usłyszy głoskę „s”, będzie reagować krótkim sykiem i podniesieniem ręki.
Żmijka spała sobie smacznie w swojej jamce pod skałką. Promienie słońca wpadały przez wąską szczelinkę i muskały jej lśniącą skórę. Nagle nasza Żmijka obudziła się z sykiem. Śniło jej się , że gonił ją wielki tygrys.
Wyrazy należy wymawiać powoli, delikatnie wydłużając brzmienie głoski: „s”.

Kolejną propozycją zabawy słuchowo – artykulacyjną jest: „Łowienie wyrazów”.
Możemy ze sznurka lub skakanki ułożyć kontury stawu. Wkładamy do niego papierowe rybki z wrysowanymi w nie obrazkami, w nazwie których znajduje się głoska „s”. Do ogonków rybek przyczepiamy metalowe spinacze. Proponujemy dzieciom łowienie rybek przy pomocy wędki z magnesem i segregowanie ich do trzech pudełek, zgodnie z występowaniem głoski „s” w nazwie obrazka: w nagłosie (tzn. na początku wyrazu, np.: ser), w śródgłosie (wewnątrz wyrazu,      np.: pasek) lub w wygłosie wyrazu (na końcu, np.: las), itp.

Rozwiązywanie rebusów:

Odczytaj poprawnie:

100 – łek            100 – jak

100 – pa             100 – ry

100 – doła          100 – pień

100 – łówka        pro – 100

100 – isko           mia– 100 

Wstaw nazwę psa „As”, a otrzymasz żądane wyrazy:

k – – a                 m – – ka
l – – ka                op – – ka
m – – sło              p – – ta
mi – – to              kl – – a

Na zakończenie możemy zabawić się, zapraszając całą rodzinę do tańca (ustawienie w tzw. „pociąg” – jedna osoba za drugą) ze „Żmijką – Zygzakowatą”.
Zachęcam do skorzystania z zaproponowanych ćwiczeń oraz zabaw, oczywiście z uwzględnieniem stopnia trudności i możliwości dziecka.

Życzę udanej zabawy!